Ποιήματα του Νίκου Λυγερού

Ν. Λυγερός

 

Ερώτηση στον ραγιά

Αφού δώσεις την πατρίδα σου
μετά την ιστορία σου
τι άλλο θα έχεις
για να παραμείνεις υποτελής
αφού δεν θα μπορέσεις
ν’ αφομοιωθείς;
Αντιλαμβάνεσαι ότι αν δώσεις
όλα αυτα που σου ζητούν
δεν θα έχεις πια τίποτα
να τους πωλήσεις
γιατί ένας σκλάβος
δεν μπορεί εκ φύσης
να παραδώσει τον εαυτό του
αφού ανήκει ήδη στους άλλους.
Πρόσεχε λοιπόν ραγιά
κράτα και κάτι δικό σου
για να μπορέσεις να προδόσεις.

Η αποτελεσματικότητα της ΑΟΖ

Του Νίκου Λυγερού

Αν μερικοί δεν πιστεύουν στην αποτελεσματικότητα της ΑΟΖ και προσπαθούν να βρουν δικαιολογίες, για να υποσκάψουν το έργο του καθηγητή Καρυώτη, η πραγματικότητα έρχεται να τους αντικρούσει και να τους αφοπλίσει. Η αποτελεσματικότητα της ΑΟΖ είναι τόσο ξεκάθαρη που τους αναγκάζει να προωθήσουν τις θέσεις της Τουρκίας, για να μη φανεί η αδράνειά τους κι η έλλειψη πρωτοβουλίας. Όμως η χρήση του επιχειρήματος της υφαλοκρηπίδας δεν έχει στόχο την ανάδειξη μιας στρατηγικής, απλώς επιστρέφουν σε εμπόδια που αποφεύγει η ΑΟΖ. Με άλλα λόγια προσπαθούν να πείσουν τους μη ειδικούς ότι δεν συμφέρει να προωθήσουμε την ΑΟΖ, διότι δεν πετυχαίνουμε όλους τους στόχους που δεν πετύχαμε εδώ και δεκαετίες από το 1982. Ενώ μια απλή ανάδραση της αρχικής θεώρησης αποδεικνύει πόσο δίκιο έχει ο καθηγητής Καρυώτης. Η εναλλακτική που πρότεινε για την Ελλάδα δεν είναι ούτε ριζοσπαστική ούτε παράξενη, είναι απλώς ορθολογική. Κάθε μελετητής του θέματος αντιλαμβάνεται ότι αυτός ο ορθολογισμός χρησιμοποιήθηκε σε άλλες χώρες και με αποτελεσματικότητα ακόμα και σε δύσκολες περιπτώσεις π.χ της Κύπρου. Η έλλειψη επένδυσης σε αυτήν την ιδέα μπορεί να εξηγηθεί λόγω απουσίας πλάγιας σκέψης. Αλλά ποιο είναι το πρόβλημα τώρα του καθηγητή Καρυώτη; Φταίει αυτός επειδή είναι έξυπνος; Πρέπει να τον καταδικάσουμε και αυτόν για αυτόν τον λόγο; Όλη η ιδέα είναι απλή. Σκέφτηκε κάτι που δεν σκέφτηκε κανείς στην Ελλάδα. Αυτό θα έπρεπε να μας χαροποιεί και να ακολουθήσουμε τη στρατηγική του, για να την ενισχύσουμε σε τακτικό επίπεδο με τις διακρατικές συμφωνίες. Όμως αντί να είμαστε όλοι μας σε αυτό το πλαίσιο, μερικοί από τους δικούς μας προσπαθούν να αποσπάσουν την προσοχή μας από την ουσία προβάλλοντας ανύπαρκτα τεχνικά προβλήματα (διαβάστε τη συνέχεια…)

Ποιήματα του Νίκου Λυγερού

Tα πρόσωπα και το κάρβουνο

Αν δεν βλέπεις τα χρώματα
πάνω στα πρόσωπα
είναι γιατί το κάρβουνο
αντέχει τον πόνο τους
την ώρα που βγαίνουν
από τις σκιές του χαρτιού
που δεν τολμούσε καν
να τους κοιτάξει στα μάτια
για να μην δακρύσει.

http://www.lygeros.org/lygeros/7691-gr.html

Ο μαύρος άγγελος

Λες ότι θες να βοηθήσεις την ανθρωπότητα
αλλά αναρωτιέσαι όταν βλέπεις τα θύματα
που δεν έχουν το χρώμα που περίμενες.

Τα σπασμένα σπαθιά (του Ν. Λυγερού)

Η αξιοπρέπεια ενός λαού

Ν. Λυγερός

Στον Λουκά

Η αξιοπρέπεια ενός λαού
δεν μετριέται με το χρήμα
αλλά με τους αγώνες
που έδωσε
που δείνει
και που θα δώσει
τίποτα άλλο
δεν έχει σημασία
διότι μόνο με αυτούς
παράγει ένα έργο
για την ανθρωπότητα
κι αν λυπάσαι
που πολλοί δεν το κατανοούν
πρέπει να το ξεπεράσεις
μόνο μερικοί αρκούν
αρκεί να είναι έτοιμοι
να το παλέψουν
και να θυσιαστούν
έτσι ώστε τα ίχνη τους
να είναι η γραφή
της ανθρωπιάς
που δεν εγκατέλειψε
μια πιθαμή
όχι της γης
αλλά του χρόνου
που μας δόθηκε
για ν’αλλάξουμε
τα δεδομένα
και να δημιουργήσουμε
αυτό που ονόμαζαν
ουτοπία
όσοι μας κατηγορούσαν
διότι φοβόντουσαν
για την κοινωνία τους
δίχως να αντιληφθούν
το κενό τους.
Γι’αυτό μη γονατίσεις.

Πηγή: http://www.lygeros.org/lygeros/7723-gr.html

Ανθρώπινα κάρβουνα (Ν. Λυγερός)

H συμβολή των νησιών του Ιονίου Πελάγους για την ΑΟΖ

 

 

Του Νίκου Λυγερού

Το θέμα της ΑΟΖ δεν είναι τοπικό και πρέπει να το εξετάζουμε ολικά και σφαιρικά, ειδικά όταν πρέπει να αντιμετωπίσουμε τις φοβίες μερικών. Η θέσπιση της ΑΟΖ δεν αφορά αποκλειστικά το Αιγαίο Πέλαγος βέβαια, αλλά και το Ιόνιο Πέλαγος, δίχως να ξεχάσουμε και το Λιβυκό. Με άλλα λόγια, η μελέτη της ελληνικής ΑΟΖ πρέπει να γίνει από όλες τις πλευρές, έτσι ώστε εκεί που υπάρχουν δυσκολίες να στηριζόμαστε σε δεδομένα, τα οποία έχουν κατοχυρωθεί. Το γενικό πλαίσιο είναι πάντα το Δίκαιο της Θάλασσας, το οποίο ισχύει από το 1982. Αλλά στο Ιόνιο Πέλαγος υπάρχει και προηγούμενη συμφωνία με την Ιταλία, η οποία υπογράφτηκε το 1977 και χρησιμοποιεί για τον καθορισμό των συνοριακών σημείων τους μέγιστους κύκλους, δηλαδή την έννοια της μέσης γραμμής που υποστηρίζουν και τα διαγράμματα Voronoi. Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο μπορούμε να αναδείξουμε και τη συμβολή των νησιών εκτός βέβαια από την ίδια την Κέρκυρα, διότι για τις ακραίες περιπτώσεις θέλουμε να δείξουμε ότι μπορούμε να πετύχουμε το ανάλογο ακόμα και με μικρά νησιά. Έτσι τα νησιά Οθωνοί, Μαθράκι και Ερικούσσα δεν έχουν απλώς μια συμβολική ύπαρξη, αφού τα σημεία της συμφωνίας με την Ιταλία τα προσμετρούν, όπως το αποδεικνύει ο χάρτης πάνω στο οποίο βρίσκονται και τα σημεία της συμφωνίας, αλλά και η θεωρητική διαχωριστική γραμμή των ΑΟΖ της Ελλάδας και της Αλβανίας. Βλέπουμε επιπλέον ότι για να γίνει μια αποτελεσματική συμφωνία όσο αφορά στην ΑΟΖ θα πρέπει ν’ αγγίξουμε και το τριπλό σημείο επαφής, το οποίο βρίσκεται στο κέντρο ενός κύκλου ακτίνας 40,6km, ο οποίος αγγίζει την Αλβανία, την Ελλάδα και την Ιταλία. Αυτό σημαίνει ότι το πλαίσιο στο Ιόνιο Πέλαγος είναι το σωστό και αρκεί να μετατραπεί σε πεδίο δράσης με τις διακρατικές συμφωνίες με διμερείς σχέσεις (διαβάστε τη συνέχεια…)

Συνέντευξη του Νίκου Λυγερού στην εκπομπή «Market Live SBC» με τη Δήμητρα Αλεξάκη 24/08/2011

Συνέντευξη του Νίκου Λυγερού
στην εκπομπή «Market Live SBC»
με τη Δήμητρα Αλεξάκη
24/08/2011

Η Ζουράφα, η δύναμη του σημείου της ΑΟΖ

Του Νίκου Λυγερού

Αν χρειαζόμαστε ένα φυσικό παράδειγμα της δύναμης του σημείου στην ΑΟΖ για να γίνει κατανοητή σε όλους η αξία της, αρκεί να πάρουμε τη Ζουράφα. Σε σχέση με τα μεγέθη των κλασικών νησιών του Αιγαίου, μπορεί αυτή να μοντελοποιήσει με την έννοια των φυσικών, το σημείο. Όσον αφορά στην ΑΟΖ, η ύπαρξη του φάρου υποστηρίζει την έννοια της οικονομικής δραστηριότητας ακόμα κι αν αυτή είναι του ελάχιστου βαθμού, πράγμα που σημαίνει εκ των υστέρων ότι θα χρειαστεί μία επένδυση. Με τα νέα δεδομένα της τεχνολογίας δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα, επιπλέον, όταν είμαστε ικανοί να δημιουργήσουμε μια πλατφόρμα στη μέση του πουθενά, είναι εύκολο να φανταστεί κανείς τι διευκόλυνση προσφέρει ένα σταθερό σημείο. Η Ζουράφα όσον αφορά το θέμα της επικάλυψης ανήκει στην κατηγορία της Γαύδου, διότι η ΑΟΖ της Σαμοθράκης την καλύπτει. Από την άλλη, η Ζουράφα ανήκει όντως στα ακριτικά νησιά, τα οποία καλύπτουν με την ΑΟΖ τους περιοχές που δεν καλύπτει κανένα άλλο νησί. Με άλλα λόγια, λόγω του μεγέθους της Ζουράφας, είναι εύκολο να διαπιστώσουμε το εμβαδόν της κυψέλης Voronoi που καλύπτει και κατά συνέπεια, να αναδείξουμε την αξία της έννοιας της ΑΟΖ. Είναι βέβαια ο ίδιος λόγος για τον οποίο η Τουρκία αμφισβητεί την ύπαρξή της ως αντικείμενο της ΑΟΖ. Ήρθε λοιπόν ο καιρός να αντιληφθούμε κι εμείς ως Έλληνες τη σπουδαιότητα της Ζουράφας μέσα στο πλαίσιο της ΑΟΖ. Διότι αυτή τη φορά, το μέγεθος του νησιού είναι τόσο μικρό που αναγκαστικά μας προκαλεί (διαβάστε τη συνέχεια…)

Όταν η ΑΟΖ αφοπλίζει την Τουρκία

Του Νίκου Λυγερού

Την ώρα που μερικοί από τους δικούς μας αναρωτιούνται ακόμα αν η έννοια της ΑΟΖ, όπως την ανέδειξε ο καθηγητής Καρυώτης, έχει κάποια αξία, την ώρα που μερικοί από τους δικούς μας φοβούνται ακόμα και να την θεσπίσουν, η δυναμική της ΑΟΖ όχι μόνο προβληματίζει την Τουρκία, αλλά στην ουσία την αφοπλίζει. Πρόκειται βέβαια, για την ΑΟΖ της Κύπρου, η οποία είναι πολύ μικρότερη από την ΑΟΖ της Ελλάδας. Σε κάθε περίπτωση, οι κινήσεις της Κύπρου το 2003, το 2007 και το 2010 με τις τρεις διακρατικές συμφωνίες διαδοχικά με την Αίγυπτο, το Λίβανο και το Ισραήλ, φέρνουν τα πρώτα χειροπιαστά αποτελέσματα. Ο Lasker έλεγε στο σκάκι, ως παγκόσμιος πρωταθλητής για 27 χρόνια, ότι η καλή κίνηση είναι αυτή που ενοχλεί τον αντίπαλο. Ενώ οι περισσότεροι προσπαθούν να μας πείσουν ότι η ΑΟΖ δεν έχει μεγάλη σημασία σε σχέση με το Casus Belli για τα χωρικά ύδατα και την υφαλοκρηπίδα, η ΑΟΖ αποδεικνύει de facto ότι είναι όχι μόνο πιο λειτουργική, αλλά και αποτελεσματικότερη. Η απόφαση της Κύπρου ν’ αρχίσει τις γεωτρήσεις στην ΑΟΖ της ακόμα κι αν αυτή δεν είναι πλήρης (χρειάζονται άλλα τρία κράτη για να ολοκληρωθεί de jure) προκαλεί κινήσεις όχι αγανάκτησης, όπως νομίζουν οι περισσότεροι, αλλά κινήσεις απόγνωσης. Εδώ και χρόνια η Τουρκία δουλεύει για να μην υπάρχει η κρατική κυπριακή οντότητα κι όμως η Κύπρος εντάχθηκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση, δίχως αστερίσκους και υπέγραψε τρεις διακρατικές συμφωνίες, και τώρα έχει επιτέλους την δυνατότητα να υλοποιήσει τον στρατηγικό της σχεδιασμό. Κι αυτό γίνεται σε ένα ανεξάρτητο πλαίσιο από την Ελλάδα. Κατά συνέπεια, μπορούμε να φανταστούμε τη δράση της αν είχε κι ενίσχυση από την Ελλάδα. Πάντως το block 12 είναι μία πραγματικότητα και το ίδιο ισχύει και για τις γεωτρήσεις. Ενώ όταν η Τουρκία κάνει δηλώσεις για τα κατεχόμενα, δεν έχει κανένα νόμιμο στήριγμα και λειτουργεί αποκλειστικά ως υπουργείο τύπου που δεν μπορεί να δράσει (διαβάστε τη συνέχεια…)