τα όργια της ρουφιανοκρατίας…

 

Τα περισσότερα φίδια, δαγκώνουν μόνο, όταν τα ενοχλήσουν. Υπάρχουν όμως, κάποια που επιτίθενται ακόμη και από απόσταση. Επειδή, όπως λένε, θέλουν ν’ απαλλαγούν απ’ το δηλητήριο. Ε, λοιπόν, σ’ αυτή την κατηγορία ανήκουν και οι ρουφιάνοι.

Αν δεν κατασπαράξουν κάποιον μπορεί και να σκάσουν. Και αλίμονο στα θύματά τους, αν συμβεί να βρίσκουν κάποιους έτοιμους να τους ακούνε και να γίνονται ευπειθείς εκτελεστές των δολοφονικών τους σχεδίων. Γεγονός, που συμβαίνει, συχνά, δυστυχώς, μεταξύ των εκπροσώπων της δεσποτοκρατίας.

Οι σοβαροί επίσκοποι σ’ αυτές τις περιπτώσεις λένε στους ρουφιάνους:

Θα ’ρθεις μια άλλη μέρα, που θα καλέσω και αυτόν, που κατηγορείς, να ιδούμε, σε αντιπαράσταση, ποια είναι η αλήθεια. Οπότε ο ρουφιάνος, μαθημένος να δολοφονεί και όχι ν’ αντιμετωπίζει, κατά πρόσωπο, τα θύματά του, εξαφανίζεται, κατά κανόνα, και τελειώνει εκεί το ζήτημα. Αλλά, αν συμβαίνει ο δεσπότης να είναι ευάλωτος στις ρουφιανοδοσοληψίες, τότε ουαί και αλίμονο στη Μητρόπολη και τους παπάδες…

Κάπου εβδομήντα, όπως έλεγε καθηγητής Πανεπιστημίου, παπάδες, και μάλιστα μορφωμένοι, εξαναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη Μητρόπολη Αιτωλοακαρνανίας, κατά την περίοδο της αρχιερατείας του προηγούμενου δεσπότη. Μεταξύ των οποίων και οι αείμνηστοι ιεροκήρυκες, Θεόκλητος Φεφές και Πάμφιλος Παοαγιάννης. Προφανώς, επειδή έτσι αποφάσιζαν και διέταζαν κάποιοι ρουφιάνοι.

Και, το χειρότερο, στις περιπτώσεις αυτές, είναι ότι ο λαός (οι χριστιανικές, για παράδειγμα, οργανώσεις και οι ενορίτες), που οι κληρικοί αυτοί υπηρετούσαν, δεν αντιδρούσαν, αλλά αποδέχονταν όλες αυτές τις αυθαιρεσίες. Πάντα με τη λογική ότι ο δεσπότης μπορεί, πέρα από κάθε λογική και ηθική δεοντολογία, να κάνει ο, τι θέλει.

Τους βγήκε όμως ανάποδα η περίπτωση του παπα-Χριστόφορου Μουτάφη.

Ο οποίος, όπως ξανά ’γράψαμε (18-8-13), ήταν η ψυχή και η καρδιά για την ανοικοδόμηση του πανέμορφου ναού της Αγίας Βαρβάρας Αγρινίου. Και τον οποίο, όταν αποπερατώθηκε το έργο, επεχείρησαν να τον διώξουν, για να βάλουν στη θέση του κάποιον «ημέτερο».

Αλλά βρήκαν μπροστά τους, τείχος αμετακίνητο την κάθετη άρνηση του λαού.

Και, επειδή δεν μπορούσαν να τα βάλουν με το λαό, έστησαν, σε βάρος του παπα-Χριστόφορου, ολόκληρη μηχανή ηθικής και δικαστικής εξόντωσης.  Τον παρέπεμψαν στα επισκοπικά (δηλαδή, τον εαυτό τους!!!) δικαστήρια. Ακόμη και στα συνοδικά. Αλλά δεν τόλμησαν να τον καταδικάσουν με βάση τις αντιδεοντολογικές μεθοδεύσεις και ανερμάτιστες κατηγορίες, που επιστράτευσαν.

Ενώ, στο μεταξύ συκοφαντικά λιβελογραφήματα διαβάζονταν εναντίον του στους ναούς και δημοσιεύονταν στον τοπικό Τύπο. Μεταξύ των οποίων αποκορύφωμα ήταν κάποιο, που υπέγραψαν  κάπου δεκαεφτά παπάδες. Για να αναγκαστεί ο παπα-Χριστόφορος να υποβάλει μήνυση εναντίον τους. Με αποτέλεσμα να καταδικαστούν πρωτόδικα σε 5μηνη φυλάκιση και να αθωωθούν στο Εφετείο, «κρίμασιν οις Κύριος οίδεν». Είναι δε αξιοσημείωτο πως μεταξύ των δεκαεφτά παπάδων ήταν και ο τότε και τώρα Αρχιερατικός Επίτροπος Αγρινίου π. Χρήστος Παπαχρήστος, αδελφός του σημερινού Μητροπολίτη.

Αφότου ο σημερινός Μητροπολίτης ανέλαβε-φθινόπωρο του 2005-τα ηνία της Μητρόπολης το καθεστώς τους ρουφιανοκρατίας λούφαξε, προς στιγμήν. Μέχρις ότου ανασυνταχθεί και επανέλθει δριμύτερο. Και επανήλθε με το πρόσχημα ότι τα οικονομικά της ενορίας  της Αγίας Βαρβάρας πήγαιναν απ’ το κακό στο χειρότερο. Γεγονός, για το οποίο την αποκλειστική ευθύνη είχε και έχει το καθεστώς της ρουφιανοκρατίας και δεσποτοκρατίας, που διέλυσαν την ενορία. Με αποτέλεσμα ο αρχικός ζήλος των ενοριτών να υποστεί ανεπανόρθωτη καθίζηση.

Και βέβαια το καθεστώς της ρουφιανοκρατίας δεν δίστασε να ρίξει την ευθύνη στο θύμα του. Διασπείροντας τη βδελυρή  συκοφαντία ότι ο παπα-Χριστόφορος είχε ανοίξει οπή στο παγκάρι, απ’ την οποία υπεξαιρούσε τα χρήματα. Και η Μητρόπολη, ανεξέταστα και παράνομα, έσπευσε να αντικαταστήσει το εκκλησιαστικό συμβούλιο. Σύμφωνα, όπως φαίνεται, με τη θέληση του καθεστώτος της ρουφιανοκρατίας και ασφαλώς χωρίς τη γνώμη του οικείου ιερέα. Με αποτέλεσμα να κάμουν την ιερατική του διακονία κόλαση και μαρτύριο.

Αφού, όπως λέγεται, κάποιοι εκπρόσωποι του παράνομου Εκκλησιαστικού Συμβουλίου τον χλεύαζαν, τον πρόσβαλλαν («ρε τίποτα», «ρε πουλημένε», κλπ), τον ενέπαιζαν. Ακόμη και έφτυναν σε βάρος του. Καυχόμενοι ότι δεν μπορεί να τους κάνει κανείς τίποτε, γιατί είναι διορισμένοι απ’ τη Μητρόπολη. Ενώ από το άλλο μέρος ο Μητροπολίτης τον πειθανάγκαζε να σκύψει κάτω απ’ το καθεστώς αυτό  της αυθαιρεσίας και του ηθικού λιντσαρίσματος.

Και, σαν να μην έφταναν όλα αυτά, την Κυριακή (15-9-13) του έκαμαν και ατιμωτική καθαίρεση. Εκπρόσωπος του Μητροπολίτη ανακοίνωσε ενώπιον του κατάπληκτου εκκλησιάσματος, ότι του αφαιρούν την προεδρία, για να την δώσουν σε κάποιον νεαρό ιερέα. Καθώς το εκκλησίασμα ξεσπούσε σε επευφημίες υπέρ του παπα-Χριστόφορου, φωνάζοντας «άξιος-άξιος», ενώ αποδοκίμαζε εντονότατα το νέο ρουφιανοκρατικό πραξικόπημα.

 

Και μπαίνει το εύλογο ερώτημα:

 

Αναγνωρίζει άραγε ο Σεβασμιώτατος κ. Κοσμάς τον εαυτό του μέσα σ’ αυτό το όργιο βαρβαρότητας και βαναυσότητας; Γιατί ένα μεγάλο μέρος του λαού της Αιτωλοακαρνανίας δεν μπορεί πλέον να τον αναγνωρίσει!!! Και αναρωτιέται μήπως η πληγή του 15ετούς ανίατου μένους κατά του έντιμου παπα-Χριστόφορου βρίσκεται κάπου στις παρυφές του περιβάλλοντός του…

 

παπα-Ηλίας

Φυσικό Αέριο Κύπρου

πλανητικές και άλλες μαριονέτες…

Κρίμα στο Μαυρούλη «μας», τον Πρόεδρο των ΗΠΑ! Γιατί φαινόταν συμπαθής άνθρωπος. Σε αντίθεση με τον αντιπαθέστατο Μπους. Που, όταν έφευγε απ’ το λευκό οίκο, όχι μόνο ο αμερικανικός λαός, αλλά και ολάκερη η ανθρωπότητα, έβγαλε επιφώνημα ανακούφισης…

Είναι δε χαρακτηριστικό ότι, ενώπιον του μπουφονικού μεγαλείου του κ. Μπους, όλα τα υποχείριά του ανδρείκελα πιπίλιζαν, μέχρι ναυτίας, την, περί τρομοκρατίας, καραμέλα. Για να αποδεικνύουν, με κάθε τρόπο, πόσο νομιμόφρονες ήσαν απέναντι στον «εγγυητή της παγκόσμιας ειρήνης». Όταν, στην πραγματικότητα, ήταν ο μεγαλύτερος πολεμοκάπηλος.

Αφού ήταν πασιφανές ότι το περί τρομοκρατίας τροπάριο το χρησιμοποιούσαν σαν πρόφαση, προκειμένου να πλήξουν πότε τη μια και πότε την άλλη χώρα. Άλλοτε, γιατί το απαιτούσαν τα συμφέροντα των ΗΠΑ και άλλοτε, γιατί οι ηγέτες κάποιων χωρών συνέβαινε να διαθέτουν, σε αντίθεση με τους δικούς μας ασπόνδυλους, σπονδυλική στήλη. Όπως  ο αείμνηστος Τσάβες. Που μιλώντας, κάποτε, στην έδρα του ΟΗΕ, δεν δίστασε να πει για τον εξοχότατο κ. Μπους ότι «χθες από το βήμα αυτό σας μίλησε ο διάβολος»! Για να τον εξαποστείλουν, όπως φαίνεται,  με έναν απ’ τους πολλούς τρόπους, που αυτοί ξέρουν να εξοντώνουν τους αντιπάλους τους.

Και, βέβαια, για τις χώρες και τους λαούς, έχουν τους ιδιαίτερους τρόπους τους: Οι πράκτορές τους, ως συνήθως, στήνουν μία η περισσότερες προβοκάτσιες, προκειμένου να δημιουργήσουν την αφορμή, ώστε να κατηγορήσουν τα υποψήφια θύματά τους. Πάντα με τη συνδρομή των ΜΜΕ, που, στη συντριπτική τους πλειονότητα σύρονται πίσω από το άρμα του σιωνισμού και, παγίως, ακομπανιάρουν και αναπαράγουν την προπαγάνδα τους.  Έτσι ώστε να τους εξασφαλίσουν και την ηθική νομιμοποίηση, προκειμένου να κινητοποιήσουν τους καταστροφικούς τους μηχανισμούς.

Ο Μαυρούλης, λοιπόν, έδειχνε κάπως…διαφορετικός. Αλλά, σε τέτοιες περιπτώσεις, οι αρχιερείς του εγκλήματος φροντίζουν να τροχιοδρομούν τους «διαφορετικούς»  στο δικό τους γκαγκστερικό μονόδρομο. Και, για να το πετύχουν επιστρατεύουν και πάλι ποικίλους τρόπους. Μεταξύ των οποίων ο πιο οδυνηρός είναι, ασφαλώς, αυτός, που εφάρμοσαν σε βάρος των αδελφών Κένεντι. Ενώ ο λιγότερο επώδυνος είναι ο εξευτελισμός, που επιστράτευσαν στην περίπτωση του Κλίντον. Που τον έσυραν στην καταστροφή της Σερβίας, αποκαλύπτοντας την ερωτική του περιπέτεια. Το Μαυρούλη, όπως φαίνεται, φρόντισαν να τον «αυτοκτονήσουν» ηθικά, υποχρεώνοντας τον να αποδώσει το έγκλημα των δηλητηριωδών αερίων στα θύματα της σκευωρίας. Με αποτέλεσμα να λέει πράγματα, χωρίς καμιά λογική και ηθική συνοχή και συνέπεια. Αφού και τα μικρά παιδιά όλης της υφηλίου καταλαβαίνουν ότι το έγκλημα είναι προβοκάτσια της άλλης πλευράς. Με βάση την πασίγνωστη τακτική των Αμερικανών.

 

Ποιοι κρατάνε τα σχοινιά της εκάστοτε προεδρικής μαριονέτας;

 

Προφανώς οι έμποροι του πολέμου. Οι οποίοι είναι το alterego (=το άλλο εγώ) των τόσο «προσφιλών» μας τοκογλύφων. Που σπρώχνουν το ανδρείκελό τους να προχωρήσει σε πόλεμο, για να εισπράξουν τα αργύρια του θανάτου. Αδιάφορο, φυσικά, αν απέλθει ο Μαυρούλης της προεδρίας στιγματισμένος, ως εγκληματίας πολέμου. Για να κάνει, στο μέλλον, διαλέξεις περί…ειρήνης, δικαιοσύνης και δημοκρατίας. Ενώ παράλληλα, θα έχει συντρίψει την προσδοκία των λαών ότι κάποιος μπορεί ν’ αλλάξει κάτι. Έτσι ώστε να το πάρουν απόφαση ότι αυτόν τον κόσμο τον κυβερνάει ο σατανάς με τα όργανά του. Που, ενώ διατείνονται ότι είναι στην υπηρεσία των λαών, στην πραγματικότητα είναι στην υπηρεσία του εγκλήματος. Και ότι, συνεπώς, είναι ματαιοπονία να ελπίζουν οι λαοί ότι μπορεί κάποτε να ιδούν Κυρίου πρόσωπο…

Και τι γίνεται με τους δικούς μας αχυρανθρώπους;

Δίνουν όσα τους ζητήσουν, κι ακόμη περισσότερα. Αλλά εκείνο, που φαίνεται να ξεπερνάει κάθε όριο εξωφρενισμού είναι οι βρυχηθμοί κάποιων υπουργών της σφαλιάρας. Οι οποίοι καταδικάζουν το «ειδεχθές έγκλημα» της χρήσης χημικών όπλων και τάσσονται υπέρ μιας «αναλογικής απάντησης με αποτέλεσμα»!…

Αλλά πού ξέρουν ποιος διέπραξε το ειδεχθές έγκλημα και σε ποιον πρέπει να δοθεί η «αναλογική απάντηση», έτσι ώστε να έχει «αποτέλεσμα»; Θα δοθεί σε βάρος των θυμάτων με ένα νέο ειδεχθές έγκλημά εκ μέρους των θυτών; Οι οποίοι, εδώ και καιρό, προπαγάνδιζαν την ενδεχόμενη χρήση δηλητηριωδών αερίων, μέχρις ότου στήσουν την προβοκάτσια!

Η «αναλογική απάντηση», για να έχει αποτέλεσμα, πρέπει να δοθεί σ’ αυτούς, που διαπράττουν, σε βάρος των λαών, τα αλλεπάλληλα ειδεχθή εγκλήματα.  Όπως αυτά, εναντίον του Αφγανιστάν, του Ιράκ, της Λιβύης, της Σερβίας και τώρα της Συρίας. Που σημαίνει ότι τα αληθινά λιονταροπαλίκαρα δεν απευθύνουν τους βρυχηθμούς τους προς τα θύματα, αλλά προς τους θύτες. Ενώ τα ψεύτικα γλείφουν τις αιματοβαμμένες μπότες των θυτών, για να αποσπάσουν τις όποιες βδελυρές ανταμοιβές. Πράγμα, που, δυστυχώς κάνουν παγίως, τα «δικά μας» μασκαρολιόνταρα.

Αλλά βέβαια ποια διαφορετική συμπεριφορά θα μπορούσε να περιμένει κανείς απ’ τους πρωταγωνιστές της προδοσίας και του πολύμορφου μακελειού σε βάρος του λαού, που υποτίθεται ότι υπηρετούν και υπερασπίζονται!

 

παπα-Ηλίας

το κεφάλι του Προδρόμου

 

 

Αγαπητοί φίλες και φίλοι

Σας στέλνω, τώρα, το βίντεο της 2^ης ομιλίας μου, στην πλατεία Δημοκρατίας του Αγρινίου. Το θέμα είναι «ο  αποκεφαλισμός του Προδρόμου, σε συνδυασμό με τη σύγχρονη κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα».

Το βίντεο:  http://www.youtube.com/watch?v=gM-hf5h11GM

Επιπλέον σας ανακοινώνω πως αύριο Παρασκευή (6-9-13) θα πραγματοποιηθεί, με τη βοήθεια του Θεού, η τρίτη ομιλία, με θέμα «η εκκλησία του Δήμου».

Σε μια προσπάθεια συνδυασμού της αρχαίας Εκκλησίας του Δήμου και της σύγχρονης πολιτικής και εκκλησιαστικής πραγματικότητας.

Ευχαριστώ για την προώθηση και το σχολιασμό του 1^ου βίντεο. Και, αν νομίζετε ότι αξίζει τον κόπο, προωθείστε και σχολιάστε και το τωρινό.

Και πάλι ευχαριστώ

Παπα-Ηλίας

πνευματικός και ηθικός κρετινισμός…

 

 

 

 

 

 

 

 

Άλλο και τούτο πάλι! Όλα θα μπορούσαμε να τα φαντασθούμε, αλλά το ότι η κυβερνητική συμμορία θα έφθανε στο κατάντημα να επιστρατεύει ακόμη και του Χριστού τη συμμαρτυρία, για να υποστηρίξει την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, ούτε  που μπορούσαμε να το διανοηθούμε. Αλλά, όπως λέει και η παροιμία «μ’ όποιον δάσκαλο καθίσεις, τέτοια γράμματα θα μάθεις».

 

 

 

Και ποιοι είναι οι δάσκαλοί τους, στη συγκεκριμένη περίπτωση;

 

 

 

 Όπως φαίνεται, οι ίδιοι, που πειθανάγκασαν το Σημίτη να εξοβελίσει  το θρήσκευμα από τις ταυτότητες. Οι αρχιρατσιστές, που υπαγόρευσαν τον διαβόητο, σε βάρος μας, αντιρατσιστικό νόμο. Πράγμα που διαφαίνεται από το γεγονός, ότι εξέφρασαν τη δυσαρέσκειά τους, όταν τα ανδρείκελά τους δεν τόλμησαν,  μπροστά στην καθολική αντίδραση να τον ψηφίσουν. Καραδοκώντας, προφανώς, να βρουν μια ευνοϊκότερη ευκαιρία. Και είναι οι ίδιοι, που στα χρόνια της τουρκοκρατίας είχαν επιβάλει να γίνονται τα παζάρια την Κυριακή. Που ο Πατροκοσμάς πάλεψε και κατόρθωσε να μεταφερθούν στο Σάββατο. Με αποτέλεσμα να πληρώσουν τον Κουρτ πασά, και να πετύχουν τον απαγχόνισμό του. Όπως, βέβαια, είχαν πετύχει και στη σταύρωση του Χριστού. Και μάλιστα με την κατηγορία ότι βλασφημεί το Θεό. Οι ίδιοι, λοιπόν, αυτοί δολοφόνοι των λαών και του Θεού, όπως φαίνεται, βρίσκονται στο παρασκήνιο και για την κατάργηση της αργίας της Κυριακής. Αυτοί, που μαζί με τους ναζί του 4^ου ράιχ απαγχονίζουν την Ελλάδα και την Εκκλησία και το λαό μας. Πάντα με τη συνδρομή των ντόπιων εφιαλτών  ανδρεικέλων τους.

 

Και τι μας λένε; Μας παραπέμπει ο αξιότιμος υφυπουργός κ. Σκορδάς στο κατά Μάρκον Ευαγγέλιο. Και κάνει τις δέουσες συστάσεις σε όσους έχουν «βαθιές θρησκευτικές και χριστιανικές ανησυχίες»: «Να διαβάζουν και τα ιερά κείμενα και να προσέρχονται πιο διαβασμένοι»! Και φαίνεται ότι μέσα στα ιερά κείμενα συμπεριλαμβάνει ο κ. Σκορδάς, εκτός από το κατά Μάρκον, και το «κατά… Εβραίους Ευαγγέλιο». Σύμφωνα με το οποίο φαίνεται να σκέφτονται και να αποφασίζουν και να νομοθετούν οι περισσότεροι απ’ αυτούς, που συναγελάζονται στο ελληνικό κοινοβούλιο.  Και επί τη βάσει του οποίου ο μεγαλοφυής μαθητής των σοφών της Σιών έρχεται να μας «πουλήσει πνεύμα». Πνεύμα που βέβαια είναι διαμετρικά αντίθετο απ’ αυτό του Ευαγγελίου.

 

Αλλά, για να το καταλάβουμε καλύτερα, ας δούμε τι λέει το κατά Μάρκον Ευαγγέλιο στη συγκεκριμένη περικοπή (Μάρκου,β,23-28). Οι μαθητές του Χριστού, μας λέει, περνούσαν, κάποιο Σάββατο, μέσα απ’ τα σταροχώραφα. Και, για να στομώσουν την πείνα τους, έκοψαν στάχυα, τα έτριψαν στη χούφτα τους και έφαγαν τον καρπό. Οι γραμματείς και οι φαρισαίοι, που ακολουθούσαν το Χριστό και τους μαθητές του, σαν τη σκιά τους, είπαν στο Χριστό:  Δεν βλέπεις, που οι μαθητές σου κάνουν πράγματα, που δεν επιτρέπονται να γίνονται το Σάββατο; Και ο Χριστός τους αποκρίθηκε: «Δεν έγινε ο  άνθρωπος για το Σάββατο, αλλά το Σάββατο για τον άνθρωπο».

 

Για να γίνει, ακόμη καλύτερα,  κατανοητό το νόημα των λόγων του Χριστού χρειάζεται να αναφέρουμε και δύο άλλα σχετικά περιστατικά: Θεράπευσε ο Χριστός το Σάββατο, σε κάποια συναγωγή, μια καμπουριασμένη γυναίκα (Λουκά, ιγ, 10-17). Και ο αρχισυνάγωγος, με την πρόφαση ότι είχε παραβιαστεί η αργία του Σαββάτου, διαμαρτυρήθηκε. Για να του πει ο Χριστός: «Υποκριτή, εσύ το Σάββατο,  δεν πηγαίνεις το γάιδαρό σου και το βόδι σου να τα ποτίσεις; Και ενοχλήθηκες επειδή η γυναίκα, που υπέφερε δεκαοχτώ χρόνια, θεραπεύτηκε»!

 

Και το άλλο περιστατικό: Μπήκε, λέει ο Χριστός, στη συναγωγή κάποιο Σάββατο, όπου ήταν ένας κουλοχέρης(Μάρκου: γ, 1-6). Και οι φαρισαίοι περίμεναν να ιδούν, αν θα τον θεραπεύσει, για να του στοιχειοθετήσουν κατηγορία. Ο Χριστός, διαβάζοντας τις σκέψεις τους, τους  είπε: «Τα σάββατα επιτρέπεται να ευεργετούμε ή να κακοποιούμε τους ανθρώπους, να σώζουμε τη ζωή τους ή να τους δολοφονούμε; Εκείνοι, δέσμιοι της υποκρισίας τους, δεν απάντησαν. Και  ο Χριστός, αγανακτισμένος απ’ την πώρωσή τους, θεράπευσε τον άνθρωπο.

 

Τα περιστατικά αυτά δείχνουν ότι οι νόμοι έγιναν, για να υπηρετούν και να ευεργετούν τον άνθρωπο. Γιατί πάνω απ’ όλους τους νόμους, ακόμη και τους ιερότερους, όπως αυτός της αργίας του Σαββάτου, είναι ο άνθρωπος. Και μία βασική ευεργεσία απέναντι στον άνθρωπο είναι η ανάπαυση. Για να μπορεί να ανασυντάσσει, όχι μόνο τις σωματικές, αλλά και τις πνευματικές και τις ηθικές του δυνάμεις. Και όχι να θυσιάζεται, στην ακόρεστη κακουργία των κανιβαλικών νόμων της τρόικας και των μνημονιακών κυβερνήσεων.

 

Ή μήπως εννοεί ο κ. υφυπουργός ότι η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας είναι καλή για τον άνθρωπο; Και ότι αυτός και οι υπόλοιποι, που θέλουν τον  άνθρωπο να εργάζεται εφτά μέρες τη βδομάδα, 365 μέρες το χρόνο, ισόβια, χωρίς ανάπαυλα και ξεκούραση, για χάρη των τοκογλύφων, είναι φιλάνθρωποι!

 

Ανεξαρτήτως όμως του τι πιστεύουν αυτοί, το Ευαγγέλιο, σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν ανήθικο ηθικό στήριγμα του ηθικού και διανοητικού  κρετινισμού των οποιωνδήποτε…

 

 

 

παπα-Ηλίας

οι εχθροί του Πατροκοσμ’α

 

Πάει τελείωσε κι αυτό! Οι βουτυρομπεμπέδες του υπουργείου οπισθδρόμησης (κατ’ ευφημισμόν, της ανάπτυξης) και οι βουλευτές του εθνοκαταστροφικού δικομματισμού κατάργησαν και την αργία της Κυριακής.

 

Και δεν συγκινήθηκαν καθόλου απ’ τoOXI της συντριπτικής πλειονότητας των Ελλήνων. Ούτε καν απ’ την εναγώνια επιστολή του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Κοσμά, προς τους Βουλευτές, (12-7-13), σχετικά με το θέμα αυτό.

 

Και ας μου επιτραπεί να εστιάσω την προσοχή σας σε κάποιες παραγράφους της επιστολής αυτής, που δείχνεουν τα έτη φωτός, που χωρίζουν, κάποιους πνευματικούς πατέρες απ’ την κοινωνική πραγματικότητα. Και ιδιαίτερα απ’ την τραγωδία, χωρίς κάθαρση, που βιώνει ο τωρινός Έλληνας.

 

Λέει, λοιπόν, μεταξύ άλλων, ο Σ/τος Αιτ/νίας προς τους βουλευτές:

 

“Ἐσεῖς πού ἀγωνίζεσθε γιά τό καλό τοῦ λαοῦ μας, ἐσεῖς, τούς ὁποίους ἀνέδειξε αὐτός ὁ γενναῖος καί πιστός λαός τῆς Αἰτωλοακαρνανίας, γιά νά ψηφίζετε τά καλά, τά ὠφέλιμα καί τά ἄριστα, θά ἀνεχθεῖτε, θά συμφωνήσετε μέ τό ἀντίθεο καί ἐπιζήμιο αὐτό ἐπιδιωκόμενο τόλμημα”;

 

Και μπαίνει το ερώτημα:

 

Αλήθεια, υπάρχουν κάποιοι, που πιστεύουν σοβαρά ότι οι βουλευτές του δικομματισμού αγωνίζονται “για το καλό του λαού μας”; Όταν, όπως πολλά δείχνουν, είναι, προ πολλού, συμμέτοχοι στο σχέδιο γενοκτονίας του λαού και καταστροφής της πατρίδας! Και ποιος “πιστός και γενναίος λαός” τους ανέδειξε, αν όχι οι βολεμένοι, θρησκευόμενοι και μη; Με την υπόδειξη, δυστυχώς, των πνευματικών τους καθοδηγητών, παπάδων και δεσποτάδων και λοιπών τυφλών οδηγών!…

 

Γιατί, αν ο  λαός, που τους ψήφισε και οι πνευματικοί καθοδηγητές τους ήταν “πιστοί και γενναίοι”, θα τους είχαν πετάξει στον πολιτικό Καιάδα! Αφού είναι πασιφανές ότι στο μυαλό των πρωταθλητών αυτών της αρπαγής και της απάτης τίποτε “καλό και ωφέλιμο και άριστο” δεν μπορεί να ευδοκιμήσει. Γιατί, η πραγματικότητα λέει πως, κατά συρροήν, σκέφτονται και λένε και πράττουν καθετί “αντίθεο και επιζήμιο”! Και είναι πολύ περίεργο, πώς, ενώ ο λαός αισθάνεται θανάσιμα πολιορκημένος,  οι άγιοι δεσποτάδες βλέπουν πως οι βουλευτές μας «αγωνίζονται για το καλό» μας…

 

Κι ρωτάει, ακόμη, ο Σ/τος, , στην επιστολή του, τους βουλευτές:

 

«Ἄν καταργηθῇ καί ἡἀργία τῆς Κυριακῆς, πότε θά ἐκκλησιασθῇὁ χριστιανός; Πότε τά παιδιά μαςθά ἀκούσουν θεῖο κήρυγμα; Πότε θά κατηχηθοῦν; Δέν βλέπουμε πόσο ἀγρίεψε ὁ κόσμος μας; Ἐπιμένουμε ἀκόμη στήν αὐτοκαταστροφή μας»!

 

Και μπαίνει πάλι, άλλο, εδώ, ερώτημα:

 

Υπάρχουν ακόμη άνθρωποι, που έχουν και την παραμικρή, έστω, αμφιβολία ότι οι Βουλευτές του δικομματισμού, με τους σιωνιστές και ναζιστές πάτρωνές τους, επιδιώκουν κάτι διαφορετικό απ’ την καταστροφή μας; Και ότι, όχι μόνο η κατάργηση της αργίας της Κυριακής, αλλά και η γενικότερη καταβαράθρωση της παιδείας, καθώς και η πολύπλευρη υπονόμευση του πολιτισμού μας, δεν αποσκοπεί ακριβώς στο να κόψουν,  την επικοινωνία μας απ’ τις πνευματικές μας ρίζες; Σύμφωνα, πάντα, με το ελληνοκτόνο σχέδιο του διαβόητου Κίσινγκερ! Όταν ο Πατροκοσμάς, μέσα στα μαύρα χρόνια της τουρκοκρατίας, είχε ιδρύσει κάπου 250 σχολεία και πολυειδώς αγωνίστηκε για την εθνική αφύπνιση του λαού μας!…

 

Αλλά το παράδειγμα του Πατροκοσμά επιστρατεύει και  ο Σ/τος, προκειμένου να συγκινήσει τους βουλευτές:

 

«Ὁ συμπατριώτης μας μεγάλος ἅγιος…Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, τους λέει, ἔχυσε τό ἅγιο αἷμα του γιατί ἀγωνίσθηκε νά ἑδραιώσῃ στά Γιάννενα τήν ἀργία τῆς Κυριακῆς καί ἦλθε ἀντιμέτωπος μέ τούς Ἑβραίους. Ἐμεῖς σήμερα θά συμμαχήσουμε μέ τούς δημίους του»;

 

Μα αυτό ακριβώς είχαν προσχεδιασμένο και προαποφασισμένο να κάμουν! Να συμμαχήσουν με τους δημίους του Πατροκοσμά σε βάρος της Ελλάδας και της Εκκλησίας. Και όχι μόνο αυτοί, αλλά και όσοι τους ψήφισαν. Και συνεχίζουν να τους στηρίζουν. Και προπάντων οι πνευματικοί τους καθοδηγητές, παπάδες και δεσποτάδες. Οι οποίοι, όπως φαίνεται, όχι μόνο δεν μπορούν ή δεν θέλουν να καταλάβουν την εθνοκτόνα τους συνωμοσία, αλλά γίνονται και συμπαραστάτες τους. Αφού, με περισσή, συχνά, πανουργία, αγωνίζονται να φιμώσουν όσους, με τα κηρύγματά τους, τολμούν ν’ αποκαλύπτουν τα ανόσια έργα των ντόπιων εφιαλτών και των διεθνών μαφιόζων. Όπως ακριβώς έκαναν και οι ομοϊδεάτες τους σε βάρος του Πατροκοσμά, όπως χαρακτηριστικά, διαπιστώνει και ο Φάνης Μιχαλόπουλος στο  βιβλίο του «Κοσμάς ο Αιτωλός»:

 

Στο Αργυρόκαστρο, λεει, ο Μητροπολίτης Δοσίθεος μαζί με τους προύχοντες αντιμετώπισαν τον Πατροκοσμά με εχθρότητα. Στα Γιάννενα ο Μητροπολίτης με τους Εβραίους εμπόδισαν την είσοδό του στην πόλη. Στη Ζάκυνθο ο Μητροπολίτης Κουτούβαλης υποδαύλιζε εναντίον του το αρχοντολόι. Τον χαρακτήρισε, μάλιστα, “αιρετικό” και του επέβαλε εκκλησιαστικό επιτίμιο (μικρό αφορισμό). Κι ακόμη στην Άρτα, την Πρέβεζα, τη Ζάκυνθο, τη Λευκάδα, την Πάργα και τη Λάρισα Ρωμιοί και Τούρκοι προύχοντες και Εβραίοι συνασπίστηκαν εναντίον του.

 

Για ν’ αφήσουν τη χαριστική βολή  στους, ειδικούς για τις περιπτώσεις αυτές, Εβραίους. Οι οποίοι έδωσαν στον Κουρτ Πασά 50 σακούλες άσπρα.  Έτσι ώστε να δώσει εντολή να τον απαγχονίσουν….

 

Όπως παρόμοια σήμερα απαγχονίζουν την Ελλάδα και την Εκκλησία και το έργο του Πατροκοσμά. Έχοντας συμπαραστάτες, όχι μόνο τους βουλευτές του δικομματισμού, αλλά και τους ψηφοφόρους τους. Και προπάντων τους πνευματικούς καθοδηγητές τους!….

 

 

 

παπα-Ηλίας

 

 

 

http://papailiasyfantis.wordpress.com

 

e mail: yfantis.ilias@gmail.com

προεόρτιο αφιέρωμα στον Πατροκοσμά

 

 

 

 

Διασκευές από ποιητικές και δημοτικές δημιουργίες:

 

 

 

Αυτό το λόγο θα σας πω

δεν  έχω άλλον κανένα

μεθύστε με του άγιου

 Πατροκοσμά το πνεύμα!

 

 

 

Βοήθα Παναγιά μου

και συ Άγιε Κοσμά,

για να ’χει η Ελλάδα

τιμή και λευτεριά…

 

 

 

 

Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή

παρά αιώνια σκλάβοι σ’ Εβραίους και Ναζί!…

 

 

 

Ανακοίνωση:  Το Σάββατο, 24 Αυγούστου 2013, ώρα οχτώ, το βραδάκι, στην πλατεία Δημοκρατίας, στο Αγρίνιο, θα γίνει εκδήλωση με θέμα «Ο Πατροκοσμάς και η κρίση», με ομιλητή τον παπα-Ηλία.

γιούχα!!!

 

 

Κάποιοι στο εφιαλτικό

το τάβλι με τα πούλια,

που η Μπενάκη πρόσφερε

στον Κάρολο Παπούλια

παίζουν με πονηρό σκοπό…

 

Ο Αντώνης κι ο Βαγγέλης μας

σ’ ανατολή και δύση

τρέχουν, για να προλάβουνε

 ποιος  θα μας ξεπουλήσει.

 

Κι αφού πατρίδα και λαό

σπεύδουν να ξεπουλήσουν,

χειρότερα απ’ τα τρόπαια

της Χούντας τ’ αποτρόπαια,

που πρόδωσαν την Κύπρο μας

στο βάρβαρο Αττίλα

και τύλιξαν το έθνος μας

στου πένθους η μαυρίλα,

ετούτοι παν να στήσουν…

 

Ποιος όμως λέει πως αυτουνών

 τσιφλίκι είναι η Ελλάδα

και να προσθέσουν πως μπορούν

μια ακόμη αποφράδα!…

 

Κι αντί να συμμαζέψουνε

τα τόσα λερωμένα

και στου εφιάλτη να κρυφτούν

για πάντα το κυβούρι,

μας προκαλούνε διαρκώς

και μας πουλούνε μούρη,

ως και για «γεωγραφικά»,

μιλώντας, «δεδομένα»…

 

Τσεκούρι! ο Γέρος του Μωριά

για τους προσκυνημένους…

Γιούχα! ας φωνάξουμε εμείς

για τους ξεπουλημένους!…

 

 παπα-Ηλίας

 

Υ.Γ. Το Σάββατο, 24 Αυγούστου 2013, ώρα οχτώ, το βραδάκι, στην πλατεία Δημοκρατίας, στο Αγρίνιο, θα γίνει εκδήλωση με θέμα «Ο Πατροκοσμάς και η κρίση», με ομιλητή τον παπα-Ηλία.

ρουφιανοκρατία και δεσποτοκρατία

 

 

 

Μία απ’ τις νοσηρότερες εστίες  της εκκλησιαστικής κακοδαιμονίας είναι η διαπλοκή ρουφιανοκρατίας και  δεσποτοκρατίας.

Οι ρουφιάνοι είναι καλλιτέχνες του «γλειψίματος» και του «καρφώματος». Κι αν το δεσποτικό περιβάλλον είναι ευάλωτο σ’ αυτού του είδους τις δοσοληψίες, τότε ουαί και αλίμονο στη Μητρόπολη. Που την χορεύουν οι ρουφιάνοι, κατά πως ο διάβολος τους τσαμπουνάει….

Μια απ’ τις «μεγαλοφυείς» πατέντες του διπόλου ρουφιανοκρατίας και δεσποτοκρατίας είναι και το “δουλέψτε κορόιδα, για να τρώνε οι πονηροί». Με βάση την οποία, οσάκις θέλουν να χτίσουν κάποιο ναό, ψάχνουν και βρίσκουν κάποιον δραστήριο και φιλότιμο παπά, που τον βάζουν μπροστά. Αλλά, όταν ο φιλότιμος παπάς ολοκληρώσει το έργο, τον διώχνουν, για να θρονιάσουν στο στρωμένο τραπέζι κάποιον «ημέτερο». Πράγμα που επιχειρήθηκε και στο Αγρίνιο:

Στα νότια του Αγρινίου υπήρχε το ταπεινό ξωκλήσι της Αγίας Βαρβάρας. Το οποίο η Μητρόπολη αποφάσισε (1988) να τον κάμει ενοριακό ναό. Κλήθηκαν, λοιπόν, κάποιοι ιερείς να αναλάβουν το έργο της διοργάνωσης της ενορίας και της ανοικοδόμησης του νέου ναού. Αλλά «είδαν και απήλθαν». Επειδή διαπίστωσαν τις δυσανάλογες προς το κουράγιο τους ευθύνες. Ο μόνος ο οποίος δέχτηκε να αναλάβει ήταν ο π. Χριστόφορος Μουτάφης. Που στο διάστημα μιας επταετίας (1988-1995) ολοκλήρωσε το έργο: Έναν διώροφο, πανέμορφο ναό, αληθινό κόσμημα (φωτογραφία).

Και στο σημείο αυτό ακριβώς το δίπολο ρουφιανοκρατίας και δεσποτοκρατίας θέλησε να θέσει σε εφαρμογή την πατέντα της «ημετεροκρατίας». Να διώξει, δηλαδή, τον φιλότιμο και δραστήριο παπα-Χριστόφορο, για να φέρει στη θέση του κάποιον άλλο. Αλλά λογάριαζαν χωρίς το λαό της ενορίας. Ο οποίος ύψωσε τείχος απόρθητο στα σχέδια της δεσποτικής ρουφιανοκρατίας.

Και, επειδή το λαό δεν είχαν κάποιον τρόπο, για να τον αντιμετωπίσουν εξαπέλυσαν απηνή διωγμό εναντίον του παπα-Χριστόφορου. Τον έσυραν στο επισκοπικό και στο συνοδικό δικαστήριο. Με ανυπόστατες κατηγορίες και αντιδεοντολογικές μεθοδεύσεις. Χωρίς, ωστόσο, να τολμήσουν να τον καταδικάσουν. Συκοφαντικά λιβελογραφήματα διαβάζονταν στους ναούς και δημοσιεύονταν στον τοπικό τύπο, σε βάρος του. Και μάλιστα ένα τέτοιο εξαναγκάστηκαν να το υπογράψουν κάπου δεκαεφτά ιερείς του Αγρινίου και των περιχώρων. Γεγονός, που ανάγκασε τον παπα-Χριστόφορο να υποβάλει μήνυση εναντίον τους, για συκοφαντική δυσφήμηση. Για την οποία και καταδικάστηκαν πρωτόδικα σε πεντάμηνη φυλάκιση. Για να αθωωθούν στο εφετείο, με το σκεπτικό, πιθανόν, ότι η καταδίκη τόσων ιερέων θα είχε δυσμενή αντίκτυπο στην κοινή γνώμη. Αξίζει δε να σημειωθεί ότι, μεταξύ των ιερέων, ήταν και ο τότε και τώρα αρχιερατικός επίτροπος  και αδελφός του σημερινού Μητροπολίτη…

Ο σημερινός Μητροπολίτης-ανέλαβε τα ηνία της Μητρόπολης απ’ το 2005. Οπότε και το καθεστώς της ρουφιανοκρατίας λούφαξε προσωρινά, για να επανέλθει δριμύτερο. Με το πρόσχημα ότι τα οικονομικά της ενορίας  της Αγίας Βαρβάρας πήγαιναν απ’ το κακό στο χειρότερο. Γεγονός, για το οποίο την αποκλειστική ευθύνη έχει ακριβώς το δίπολο ρουφιανοκρατίας και δεσποτοκρατίας, που διέλυσαν την ενορία. Με αποτέλεσμα ο αρχικός ενθουσιασμός των ενοριτών να υποστεί ανεπανόρθωτη καθίζηση.

Ωστόσο το καθεστώς της ρουφιανοκρατίας δεν δίστασε να ρίξει την ευθύνη στο θύμα του. Και, προκειμένου να τον δολοφονήσουν ηθικά στη συνείδηση των ενοριτών, διέσπειραν τη βδελυρή  συκοφαντία ότι η οικονομική καθίζηση της ενορίας οφειλόταν στο γεγονός ότι ο παπα-Χριστόφορος είχε ανοίξει οπή στο παγκάρι απ’ την οποία υπεξαιρούσε τα χρήματα. Και η Μητρόπολη, ευαίσθητη,  όπως φαίνεται, στις δολοπλοκίες των ποταμηδόν σιελορροούντων ρουφιάνων και των κρουνηδόν, κροκοδείλια, δακρυρρουσών υποκριτριών άκριτα και ανεξέταστα υιοθέτησε, δυστυχώς, τις συκοφαντίες. Και έσπευσε να αντικαταστήσει το εκκλησιαστικό συμβούλιο, χωρίς, την προβλεπόμενη από το νόμο, σύμφωνη γνώμη του προέδρου, παπα-Χριστόφορου. Με αποτέλεσμα να κάμουν την εφημεριακή του διακονία κόλαση και μαρτύριο.

Δεδομένου ότι, όπως λέγεται, κάποιοι επίτροποι κάνουν επίδειξη απαξιωτικής, σε βάρος του, συμπεριφοράς: Αφού τον χλευάζουν, τον προσβάλλουν («ρε τίποτα», «ρε πουλημένε», κλπ), τον εμπαίζουν. Φτάνοντας στο σημείο ακόμη και να φτύνουν σε βάρος του. Καυχόμενοι ότι δεν μπορεί να τους κάνει κανείς τίποτε, γιατί είναι διορισμένοι απ’ τη Μητρόπολη. Κι αυτή την εξωφρενική και εξευτελιστική κατάσταση, εξαναγκάζεται να την υπομένει ο παπα-Χριστόφορος, για να μην υποστεί τις, πέρα από κάθε λογική και συνείδηση, επαπειλούμενες δεσποτικές κυρώσεις.

Και τίθεται το πρόβλημα: Το να παγιδεύεται μια μητρόπολη, απ’ τις συκοφαντίες ρουφιανοκρατίας δεν είναι, δυστυχώς, πρωτοφανές. Το να υποφέρει όμως, επί 15ετίαν, ένας έντιμος κληρικός, εξαιτίας των αδιάκοπων και αδυσώπητων δολοπλοκιών  της, είναι ακατανόητο και απάνθρωπο. Ιδιαίτερα μάλιστα, όταν  ο πολύτεκνος παπα-Χριστόφορος έχει το θλιβερό προνόμιο να μεγαλώνει και τα δύο πεντάρφανα της κόρης του, των οποίων οι γονείς σκοτώθηκαν σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα!…

Πιστεύουμε πως λίγη ανθρωπιά δεν θα μειώσει το μεγαλείο της ακατανόητα συρόμενης απ’ τη ρουφιανοκρατία, Μητρόπολης!…

 

Κι ας μην ξεχνούμε πως κάποιοι, εδώ,  σ’ αυτόν τον τόπο, αγωνίστηκαν, όχι για να ανακαινιστεί, αλλά, για να εξαφανιστεί κάθε μορφή ρουφιανοκρατίας και δεσποτοκρατίας…

 

παπα-Ηλίας

 

http://papailiasyfantis.wordpress.com

e mail: yfantis.ilias@gmail.com

 

Υ.Γ. Το Σάββατο, 24 Αυγούστου 2013, ώρα οχτώ, το βραδάκι, στην πλατεία Δημοκρατίας, στο Αγρίνιο, θα γίνει εκδήλωση με θέμα «Ο Πατροκοσμάς και η κρίση», με ομιλητή τον παπα-Ηλία.

η αγάπη

 

 

 

 

 

Κι αν είμ’ ένα πολύγλωσσο

πλάσμα μ’ αγγέλου στόμα,

κι όλα της γης τα μυστικά

και τ’ ουρανού ακόμα

γνωρίζω…

 

Κι ακόμη,

αν για τους φτωχούς

το βιος μου όλο σκορπίσω

κι αν σε καμίνι φλογερό

πέσω να μαρτυρήσω…

 

Αν μες στα στήθη μου ποτέ

η αγάπη δεν φωλιάζει,

είμ’ ένα άδειο κύμβαλο,

που άσκοπ’ αλαλάζει!…

 

Ποτέ η αγάπη δεν φθονεί,

δεν κακοσυλλογιέται,

ποτέ δεν παραφέρεται

κι ούτε ποτέ καυχιέται.

 

Δε χαίρεται με τ’ άδικο,

μα στην αλήθεια χαίρει,

 ποτέ δεν κάνει το κακό

κι εκδίκηση δεν παίρνει.

 

Η αγάπη είναι μακρόθυμη

κι όλα τα υπομένει,

ποτέ δεν απελπίζεται

και τ’ άφθαστα γυρεύει!…

 

Έχει πηγή της το Θεό

κι ουδέποτε στερεύει…

 

(1). Ο Ύμνος της Αγάπης του  Παύλου, σε παράφραση του παπα-Ηλία (Κορινθίους Α΄. ΙΓ, 1-8)